MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Sonu
Mehmet Bozkurt Esenyel
Sonu
Mavi ufuklara uzattim kollarimi
Verin bana da biraz aydinlik.
Günahlarin cenderesinde kalbim
Gözyaþlarim, renksiz, ilik.
Rüyamda göremiyorum
Hatiralarimda uyuyan þehri.
Beyaz sabahlarim karardi
Kuþlar getirmiyor bekledigim haberi.
Unutulan yillarin hasreti
Gurbetin sonsuz yollari
Içimde kivraniyor.
Enginle boy ölçüþen günahlarim
Huzursuzluktan yaniyor.
Daha kirilmiyacak mi?
Kara talihimin, kara kollari.
Yikildi duvarlari hürriyetimin, saadetimin
Aydinliklara hasret yaniyor içimde.
Varlikla, yokluk verip elele
Her zerresini kemirdi
Kemigimin etimin.
Gece kuþlari emdi aydinligini, dünyamin,
Kirildi çelikten çemberi düþüncemin
Ben ve herþey hatiralar yigini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Bozkurt Esenyel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Kelimeler
Kırkından Sonra
Kimliğim
Kitap
Kumrular
Kurtuluş
Maniler
Mecburiyet
Mektup
Milyoner