Edirne Özlemi

Gözyaþýmla büyüdü içimdeki bu hasret
Kuruyan gözlerimden ak, pýnarlaþ ey Meriç!
Baharýmý soldurdu, kýþa çevirdi gurbet.
Yeþile bürün, yaklaþ, içimde taþ ey Meriç!

Sularýnla temizle bu hasretin pasýný
Beni sonsuza götür, bir kefen olup sar da.
Sen doldur þiirimin bomboþ kalan tasýný
Edirne’nin neþ’esi, tarihin kýzý Arda.

Kýyýn olsam uzansam, ben de boylu boyunca,
Söðüt olsam yeþersem kucaðýnda her sene.
Vakarýn timsali hasret kokulu Tunca!
Sen olmasan Edirne, olmazdý Edirne.

Tanrýya varan yolu burada buldu Sinan,
Burada minareler Türkün çelik süngüsü.
Yýldýrýmda, kýyýkta tabyalar birer destan,
Köprülere yazýlmýþ Edirnenin türküsü.

Yeþil bülbül adasý, keder bilmeyen ada,
Bülbüllerin özyurdu, naðmelerin vataný.
Sevdalýyým sevdalý bu sevda baþka sevda
Türkoðlu bu elleri iyi bil iyi taný!

Mavi Tuna hasreti içinde tutuþunca
Sakýn gölge düþmesin yeþeren gözlerine.
Baðrýna basar seni Arda, Meriç ve Tunca
Götürür dalga dalga mavi denizlerine.
Sosyal Medyada Paylaşın: