YÜREĞiMDE BİNLERCE ŞİİR KANIYOR

/Sana söyleyemediklerimi fýsýldasam
mevsimler deðiþir, siyaha bürünür yýldýzlar/

I

yüreðime kurulmuþ bombalar gibisin
pimi çekilmiþ acýlar sokuluyor hücrelerime
sensizliði haykýrýyor her bir zerrem
parça tesirli yüksek sancýlar çoðalýyor
kýzýl gölgeler üþüþüyor kanayan yanlarýma
ve sen…
usturanýn ucunda yeþeren kýzýl karanfilim
hangi iklimlerde açarsýn yapraklarýný
hangi coðrafyalar sarar narin bedenini
hangi rüzgârlara takýlýr kirpiðinin oylumlarý
hangi uçurumlarda uyanýrsýn
cinnetlik sabahlara…

II

Yalnýzlýðýn duvarýna yaslanýp
küf kokan umutlar arasýnda
salýnýr durur hayallerim
ve hep umutsuzluða sarýlýr
zulamda ki sevda sözleri
sýska ve cýlýz yanlarýyla
yine, hep seni sayýklar durur…

III

þimdilerde
suskularýn usunda saklýyorum çaresizliðimi
ve usul usul sokuluyorum susuþlarýma
dut yemiþ bülbüle dönüyorum
tutunduðum mor halkalý keskin bakýþlarda
yeþilimsi gülüþler dökülüyor
zifiri kaldýrýmlara
aklýmý kaldýrýyorum fikirsizliðim üstüne
kendimi kendimden kovuyorum
iki büklüm aþk sayýklamalarý arasýnda
yarýnsýzlýðýmý bile bile
yine senle kalýyorum…

IV

öksüz býraktýðýn cümleler aðlýyor þimdi
binlerce þiir kanýyor yüreðimde
kan kaybýna yenik düþüyor duygular
karla karýþýk sitemler dökülüyor gözlerimden
söyleyemediðim seni seviyorumlar üstüne
sensizliðin üstüne
kimsesizliðin üstüne

ya gel al götür seni benden
ya da beni bana býrak.

Aþkýn Ummaný/Ahmet EROÐLU®
Sosyal Medyada Paylaşın: