Ömrümün son deminde

.

Ömrümün son deminde, mevsim oldu ilkbahar
Gönlümdeki þu mevsim, fakat hala sonbahar,
Sevda desem sevda yok bölük, bölük þu kalbim,
Gönlümdeki þu mevsim, neden hala sonbahar!.

Ömrümün son deminde, neden nedir þu hüzün,
Benim gönlüm yorgundur, yüzlerim asýk her gün,
Gönlümde sevda der de herkes yaparken düðün,
Gönlümdeki þu mevsim neden hala sonbahar!

Yaþanmýþ bir sevda yok þu benim hayatýmda
Benim için mevsim hazan, gül açmaz suratýmda,
Kim sevsin ben kalpsizi, kar buz varken kanýmda,
Gönlümdeki þu mevsim, bahar deðil sonbahar!

Ömrümün son deminde kim baksýn gözlerime,
Gel yapma dokunma sen, kurduðum düþlerime,
Huzur verin dert vermen, az kalmýþ þu ömrüme,
Gönlümdeki þu mevsim, bahar deðil sonbahar!

Aþka kapalý gönlüm, deþmen benim yaramý,
Yýllar önce kaybettim, gün gördüðüm sevdamý,
Þu ömrümün son deminde çalman benim aklýmý,
Gönlümdeki þu mevsim çünkü artýk sonbahar!

A.Yüksel Þanlý er
19 Mayýs 2012
Antalya






Sosyal Medyada Paylaşın: