Bir ferman saklý sol yanda (gizli)
Bir gri gemi kalkarkar Ýstanbul’un limanýndan
Kalkan olur karanlýk örter gemsini
Aðýr aðýrdý dalgalar
Ýçindeki inanlar kadar...
Yük dolu yürekler vardý salýnan Karadeniz’e
Çýrpýnanlar da vardý baðrýyanýk analarda
karada Anadolu’nun tam ortasýnda
Tutuþan ocaklarda
Esaret zincirleri kaynatýlýyor...
Odunsuz yakýlýyordu acý türküler
Ana aðlýyordu, dolu oluyordu gözyaþlarý
Umut hamur olup yoðruluyordu
Ekmeksiz yenmeksizin aç kalmýþ bir özgürlük
Bir vapurun içinde doðmak için bekliyordu bir Güneþ
Açmak için Samsun’da sabýrsýzca
Çanakkale’sinden kalma yordunluðunu denize atýp
Yýrtmak için esareti
"Ya Ýstiklal Ya Ölüm" kusuyordu Iþýk...
Doðdu bin sekizyüz seksen
b
i
r
.
.
.
Doðum günü oldu yeniden doðarken Anadolu
Bin dokuzyüz ondokuz imazsýnda
Aydýnlattý denizi mavi gözleriyle
Bin bölünmüþlük birleþti
Tek bir hürriyette...
Havzada papatya açtý
Sivas’ta kýrmýzý gül
Erzurum’da kan kýrmýzý karanfil
Aktý özgürlük Nene Hatun oldu...
Elif’in kaðnýsý bismillahlý
Necip Fazýl Sakarya’lý
Uyandýrdý bir milleti mavi gözlü bir IÞIK
Vuruldu saat, durdu zaman
Ama savaþ durmadý
Özgürlüðündeki milleti kimse durduramaz
Biz Fatih’in Torunlarýyýz....
Ölmek var dönülmesi olmayan
ATAM ve yadigarýndaki kanla sulanan toprak
Bana (kalan) býrakýlan bir bayrak bir toprak bir de maneviyat
Mandasýz sürülen toprak
Unutulmayan bir güneþ
Ve ayak izlerin
Basýlmýþ her yerde þehitler yatarken
Ben seni Nasýl ama Nasýl Unutabilirim
Unutursam eðer haram yaþamýþlýðým olur bilirim...
Ey Türk Gençliðim...! diye baþlayan sözlerin
Ýyi okudum seni onun için yüreðimdesin
Bu vatan bu millet seni asla unutmayacak bilesin....