Ben bir kere ölürüm
Sessiz kalýr tabutum
Yürek sandýklarýnda
Omuzlara aðýr gelir
Gül yapraðýnda örtülür
Kürek dolusu doldurulur boþluk
Toprak tozlarýn, doldursun çiðerimi
Çukurun eksikliði içimi doldursun
Ve bin kez ölümlerde kalýrým
Ve sen dah demin gömülmeden önce
Ben toprak olurum duam hava
Sana kavuþmanýn acziyetinde
Tetik çeker gece gözlerime
Acýtmadan saplanýrsýn sen beynimde
Düþlerin sýcak bedenin soður
Avuçlarýmda yanaklarýn
Söz verdim geldim iþte
Sýkýþta beraber yatalým
Sýrt sýrta bacý kardaþ
Kara toprak ana olsun
Emzirsin çürüyen bedenimizi
Ve ben geldim öldürdüm kendimi
Seninle olmak için
Güllerini kanla sulmak için
Kýrmýzý için gül ektim seni düþünürken düþerken topraðýna.....
Kahretsin ki ayrýlýk var
Ayrý ten ayný ruhta...