içimde tren yine yolsuz, yolcusuz tenha peron beklemede karanlýðýmýn soykýrýmýndan kurtulmuþ bir iki yýldýzlý hece aranýyorum
akýl sýr ermeyen bu alem bazen deviriyor, bazen okþuyor þiirler gibi bazen, savaþçý, hýrçýn bazen, bir yaz rüyasýný anlatan bazen, göðüs kafesini sýkýþtýran hüzün gibi bazen boynu öpülen kadýnýn titreyen kirpikleri gibi bir, sprial alem bazen, bir dað evinde piyano çalmak istiyorum eski bir efsaneyi uyandýrmak için bazen, kalabalýk bir barda her an bayýlacakmýþ gibi bomboþ durmak ne düþündüðümü bulabilmek için konuþuyorum kerelerce okusam da anlayamadýðým kitaplar gibi bakýnýyorum çevreme
bir cenin, gün tozunu almamýþ henüz tekinsiz bir þeyler var aklýmdan geçenlerde Nilgün Marmara sesimde ki çamuru alkýþlýyor kalabalýk bir caddede kendime geç kalýrken ezilmiþ gibiyim kronikleþmiþ nihilizm neþesiz bir loþlukta bilincim heybesi boþunalýk öyküleriyle dolmuþsa bir eskici ne arayabilir karanlýkta
can sa can iþte aranýzda anlam bulmalýyým bu akýþkan zamana yaðmur tanesinde ece uç uç böceðinde þiir karýncanýn taþýdýðý buðday mýsýrlý rahibin asasý bir karganýn kocamýþlýðý olmak istiyorum
incinmek, bumerang günlerin yaþattýðýysa dilde yalan, tenimize yapýþan hýrs þirretin karanlýk bakýþý kentin kulelerini sýtmalý gibi titretiyorsa haberi bile olmadan kirleniyor insan
iþlediðimiz suçlarýn ortak adý yalnýzlýk
iyi ki gökyüzü var seni ve beni hala seviyor kan rengi sonelerimize raðmen yaþanmamýþ aþk masallarýmýzý biliyor
çekilmez dertlere yakalanmadan caným ufalanmadan seni bulmalýyým iyilerin sabrý bu kadar örselenmemeli...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.