Üç Kişilik Bir Senaryo

Gece sessizliðe bürümüþ iken þehri,
Yaðmur da hafiften çiseliyordu.
Cama vuran her damla ;özgürlük ister gibiydi asi ve hýrçýn..
Bir sigara daha yakýp külüne buluyordum zihnimi.
Dumaný kaçmasa da gözüme aðlýyordum içimden,
Fýrtýnalar kopuyordu onun gittiði yerden.
Bir baþkasý olmasý hayatýnda beni sadece düþündürmüyordu!
Bil hassa beynimin iniþ çýkýþlarýna da izin vermiyordu,aþk kelimesinin!
Onun sadece evleneceðini aklým biliyordu,
Kalbim her þeyden habersiz oyun oynama telaþýnda bir çocuktu.
Solumuþ çürümüþ bir meyve iken söylemem öldürebilirdi onu.
Yeniliyordum!
Gece tüm karanlýðýyla beni esir almýþken tam da;
Yalnýzlýk en dikenli yanýný gösteriyordu bana.
Yýldýzlarýn siyah geceyi aydýnlatmasý ayýn üzerimdeki baskýný sürdürüyordu.
Eskilerden gelen bir sesin beni ürkütmesi yanýnda;
Seni de hatýrlatacaðýný ummuyordum..
Seviyordun bilirdim!
Benim deðil baþkasýnýn olacak kadar çok hemde..
Denklemlerin çözümünü anlamadýðým gibi,
Bu yaptýðýn þeyin de mantýklý bir tarafý yoktu aslýnda!
Seni seviyor olmam gitmen için iyi bir sebepti nasýlsa.
Çünkü seni anlatamýyordum artýk yazdýðým her satýrda.
Senden sonra gecelerce seni aldattýðým da oldu,
Gecelerce seviþtiðim,sureti sen aklý baþka adamlar oldu!
Yok hayýr hiç biri senin gibi seviþmiyor!
Üstelik kýrmýzý þaraptan da anlamýyorlar.
Hem senin gibi aþkta kokmuyorlar,
Anlayacaðýn kimse senin gibi sol deyip sað tutmuyor.
Kimse senin gibi ustaca gitmeleri beceremiyor.
Ne kasým ayýydý ne de sonbahar,
Çýlgýnca yandýðýmýz bir yaz gecesiydi yalnýzlýðýn bana rastlamasý.
Mecburi istikamet görünse de gidiþin,direksiyonda ki kalbindi.
Aþk gitmeyi gerektirmiyordu aslýnda;
Kararsýzlýktý bir aþký ayrýlýða iten.
Bir erkeðin iki kadýn arasýnda kalmasý gibi,
Çeliþkili ve çýkmaz sokaðýn etkisi kadar,
Ki zaten aþklar hep üç kiþilikti.

Ben,sen,o.
Biz,siz,onlar..

Elif YýLmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: