[ itKan ter içindeyim. Soluk soluða yetiþtirmenin çabasýndayým.Koþtururken boþ duruyor buluyorum kendimi hep. Neticesiz… Kollarým bacaklarým kopuncaya kadar boþ duruyorum hâlbuki ve farkýnda bile deðilim; oysa ki dinlenmek için deðil yorulmak için kenarda oturuyorum ben. Epeydir kokusunu duyamadýðým yasemin çiçeði kokusu kadar yoðunum; dingin ve yorgun. Açýk sarý müstakil evler kadar yýpranmýþlýk ve yaþanmýþlýk kokuyor buluyorum kendimi her dinleniþimde.Bu neyin ko(r)kusuysa çok keskin biliyorum; baþýmý aðrýtacak denli üstelik.Aklýma ünleniþi geliyor her hangi bir birinin; hepsi o sarý evlerden sokaða taþan ve hepsi artýk herhangi birisi, olan o kiþilerin ünleniþleri...Duymuyorum artýk. Artýk dut aðaçlarýnýn çiçekleriyle karþýlanan o baharlar da herhangi bir an benim için. Kestiremediðim, buðulu bir an artýk her þey, an,kiþi… Kaç kiþiydim, ne ara bu kadar azaldý sayým bilemiyorum. Her Bir’im,hayatýmdan kayan her bir insanla birlikte kayýp gitti göðümden. Aðaç dinginliði arýyorken buluyorum kendimi her yazýda her yorgunluðumda son zamanlarda sanki her anýmda alik ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.