*** Aþk, iþlenmiþ bir cevher; keza boyunda urgan Aþk, hareli yüreðe sürülmüþ bir ýsýrgan Ölümsüz, bedensizdir; yakada soyut rozet Ey nefsimin Sahibi ruhumu aþkla kabzet Bilirim Hak katýnda aþktýr yalnýz doðurgan Bilirim güzel olur, saf sevgiyi soðurgan Meþk-i ilahi ile Mevcudat ezel, ebet Aþkýnla kodlanmýþtýr; baþlangýçtýr muhabbet ***
Aþký âþýklar yaþar hakikat divanýnda/n Bihaber olan deðil, þahit olanlar yazar Marufa dokunmadan sadakat divanýnda/n Bir nebze tadabilen yayar kutlu bir nazar
Aþk; içimde su gibi çatlatýr sarp kayayý Gökyüzünde yay çizer “Samanyolu” adýyla Her dilde, her ülkede, hatta gecede ayý Nakþeder dimaðýma doyulmayan tadýyla
Aþk, korkmaz kasýrgadan güvenli bir yol arar Bazen buruk mutluluk yansýtýr zülüf-kârdan Uzak durur kederden, ruhu mutluluk sarar Aþk olmazsa kalemler kara yazar efkârdan
Gönlüne ateþ düþen, bulutlardan aþaðý Düþerken, yýldýrýmlar, resmini çiziktirir Ufukta birdenbire oluþan gök kuþaðý Iþýk demetleriyle ismini çiziktirir
Çocukken baþlayýnca yaðmur, dolu, saðanak Sýðýnacak yer yoktu ýslanýrdým üþürdüm Kýbleden gelen yelle kapkara bir boðanak Toz- topraktan geçerek çamura dönüþürdüm
*** -Yapay bir kaybolmuþluk içinde yapay hürdüm Ve yüklenip daðlarý gönlüme dað düþürdüm-
Güneri Yýldýz (Elazýð, 04.05.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.