Irgatım Ben
Baþýmda çaputu solgun bir puþu,
Yüregimde o yorgun huþu.
Üstümde kýzgýn güneþ yakar durur,
Onbeþimde çukurovada ýrgatým ben.
Aðýtlar dilden gönüle türküdür,
Ter olur tenime dokunur.
Ellerim nasýrlara gebe benden saklanýr,
Onbeþimde çukurovada ýrgatým ben.
Her çapada yüregimde güller açar,
Kazmalar toprakta acýsý içimde naçar.
Gün bitmez vakit geçmez kýzgýn güneþte,
Onbeþimde çukurovada ýrgatým ben.
Çukurova beyazlar içinde çok alýmlý,
Gavurdaglarýna yaslanmýþ ne kadarda çalýmlý.
Günü birlik sevdalar bana layýk degil,
Onbeþimde çukurovada ýrgatým ben.
Çig damlasý yapraga düþer ýslatýr,
Terim gözyaþýmla toprakta can yaratýr.
Suskunluguma feryadýmdýr nefesim,
On beþimde çukurovada ýrgatým ben.
Gün dogmadan uyanýr prenses pamuk,
Koza dalýnda gül iken.
Emegin þartsýz gönüllü neferiyim,
On beþimde çukurovada ýrgatým ben.
Sevgiden þefkatten eser yok,
Bakýþlarda yenilmiþligin ezikligi var.
Birde sýrtýmda dünya yükü,
Onbeþimde çukurovada ýrgatým ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.