Kapanmayan yaralar deþildi yine
Üþüdü yürek týrnaklara kadar
Saçlarýný okþadýðým güneþ
Isýtamazken beni
Nasýl hayata tutunup umut ararým ki
Ahhh ulan diyorum kahpe dünya
Sen hep dönüp durdun ya
Bir gün talih dönüp bakmadý
Kime can, adam dediysem
Ýlk çelmeyi takýp
Doðrulmadan sýrtýmdan vurdu
Bunca zaman acýnýn göðsüne baþ koyup
Yalnýzlýða raðmen acýlara kafa tuttum
Kýrdým hayata dair prangalarý
Haksýzlýða, zulüm’e karþý durup
Baþý dik, damarlarýmda ki kan gibi
Asi ve deli durdum
Namerdin sofrasýndan lokma yemedim
Helal aþa haram katmadým
Ömrümde insan satmadým
Ve hep sustum!
Dil yarýklarýna zulaladým söylemediklerimi
Oysa onlar hep bir ihtilal peþindeydi
Ben sustukça büyüdü çýðlýklarým
Bir ben gördüm içimdeki göçüðü
Birde dört duvar bildi beni
Þimdi;
Suskularýmý sana hibe ediyorum
Avuçlarýna býrakýyorum binlerce sözü
Hadi;
Dil ver konuþtur beni
ASMEROZ-62
---GÜLÞEN POLAT---
____________YORUM: Kum’ Tan£si
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.