Zıtlıklar Ufku

Bahar bir amansýz kar-buz içinde,
Her ufukta masmavi bir aydýnlýk.
Hülyalarýmýz var Çin’de, Maçin’de,
Gözde uzaklýk, gönülde yakýnlýk.
Hedefler tâ Kâfdaðý’nýn ardýnda,
Ama vadi þâhikaya yol olmuþ;
Yolda þafak þölenleri ard arda,
Iþýk atakta, zulmetse yorulmuþ...
Aþýlmaz rampalar iniþ ufuklu,
Ýniþlerse geçit vermez sarp yokuþ;
Boþ sandýðýn ummân gibi dopdolu,
Ummân görünenlerse sýð ve bomboþ.
Saf yaðmurla kara çamur iç içe,
Kuru balçýk bir diriliþe gebe;
Karanlýk nurlarýn alnýnda peçe,
Iþýklar yaðýyor açýk her kalbe.
Gerçi poyraz biraz serince esiyor,
Tülleniyor sýk sýk acý bir melâl;
Ama sürprizler de nefes kesiyor,
Yeniden iç içe yýldýz ve hilâl...
Zaman bir altýn çað gongu vuruyor,
Her seste ikbâlimizin bestesi;
Devran gerçek eksenine yürüyor
Her bucakta Hýzýr, Ýlyas nefesi.
Arkada kýrýk kalpler var hüzünlü,
Bahar gelsin, güller açsýn dilerler.
Aþkla gerilmiþ, hizmete gönüllü,
Oturur-kalkar "Allah" der inlerler...







Sosyal Medyada Paylaşın: