Yola Düşen Ötelerin Gölgesi
Bir gurbet ve yolculuktur insana bu ömür,
Koþar bir sýnýrsýz çölde nefes nefese.
Ýnananlarda bir sevinçli telaþ köpürür;
Kulak verenler için öteden gelen sese,
Bir temâþâ zevki olur yolculuk herkese.
Kimiler yol boyu tökezler durur ard arda,
Bin yeis akseder yüzüne, dudaklarýna;
Kimi de imanla, ümitle yürür bu yolda,
Yüz sürer yürüdüðü yollar ayaklarýna
Ve selâm durur ruhânîler bayraklarýna...
Rengiyle, ziyâsýyla sonsuzluk güneþinden
Ve yaðar her yana yaðdýðý gibi maytaplar,
Yürür hiç aldatmayan rehberlerin peþinden,
Yürür ve yollarda yitirdiklerini toplar...
Her yanda iþaret ve iþaretler de pâr pâr...
Salýverir kendini kaderin rüzgârýna
Ve netleþir zamanýn nabzýndaki tik taklar;
Yürür öteye yürüdüðü gibi yarýna
Ve ukbâ baðrýnda ona ne sürprizler saklar...
Oturur-kalkar Hak otaðlarýnda konaklar.
Önüne çýksa ölüm ona terhis töreni,
Dâyeler gibidir içinde yattýðý toprak;
Birkaç adým ötede ölümsüzlük þöleni,
Bir bir canlanýr hazanla savrulan her yaprak;
Yeni bir fecir tulû eder ufukta apak.
Iþýk her yaný sarar ve zulmetler boðulur,
Sûr sesi duyulur âdetâ, herkes uyanýr...
Bir bir devrilenler günü gelince doðrulur.
Yollar gider yitirilen cennete dayanýr;
Herkes kendini nurdan bir helezonda sanýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Fethullah Gülen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.