Uzayan Bir Şafak Sonrası
Ufuklar sisli, yýldýzlar süzgün, ay buðulu,
Ölgün bakýyor muhteþem Kehkeþan öteden.
Gözlerim birkaç asýrlýk hicranla dopdolu,
Kulaklarýmda hasret naðmeleri her telden.
Her gece bin bir duyguyla etrafý süzerken,
Ümit-inkisar arasý ve hep yapayalnýz;
Ne çýðlýklar duyarým böyle yalnýz gezerken,
Çevre alaca karanlýk, dört bir yan ýpýssýz...
Düþer gönlümün enginliklerine hep hüzün,
Ýçerim bazen göz yaþlarýmý sessiz sessiz...
Peltekleþir hislerim, dili tutulur sözün,
Sesler dinlerim ruhumdan güftesiz, bestesiz.
Bir de kalbimin ritmi inkisarla vurunca,
Salarým kendimi en uzun aðlamalara
Ve ne hafakanlar yaþarým gece boyunca,
Dökerken içimi kapkaranlýk kuytulara.
Söyleyin güneþ ne zaman doðacak acaba!.
Gece sürüp gidemez þafak söktükten sonra...
Bir deyin yaðmur ne zaman yaðacak acaba!.
Kar-buz böyle kalamaz cemre düþtükten sonra...
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Fethullah Gülen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.