Uyan

Karanlýk günlerin vâveylâsý...
Her yerde sanki hazân!
Bað bozuk, baðbân gamlý!
Ýnâyet Rabb’im aman..!
Dað sisli, ova yaslý,
Etrafý sarmýþ duman...
Paslý gönül, sefil ruh,
Amanýn buna dermân!
Azgýnlaþmýþ her gürûh,
Ýnsan deðil, bir azman.
Böylesi görülmedi,
Baþ yaba, ayak saman.
Görenler gerilmedi,
Bu ne müdhiþ bir zaman.
Kýrýk, dökük cemiyet,
Durum duman mý duman;
Zillet üstüne zillet,
Bekliyoruz kahraman...
Herkes baþka þey söyler,
Gerekli bir tercüman;
Saða-sola tökezler,
Görüþ ufku toz-duman...
Hýrsýz evlere girmiþ,
Adam yaman mý yaman,
Sevgili uçup gitmiþ,
Avdetine yok güman.
Herkes uykuda hâlâ,
Gaflet derin bir umman;
Ýþleri serâb, hülyâ,
Ne nâdim ne de piþman.
Uyan ve kendine gel!
Akýp gidiyor zaman,
Derlen gelmeden ecel!
Mümkünse erken davran!








Sosyal Medyada Paylaşın: