Ufuk Göründü
Yolculuk son bulmak üzere, ufuk göründü,
Sapsarý neyi varsa o yemyeþil baharýn.
Ruh uçup gitmeye âmâde bir yaprak gibi,
Son noktayý koyacak kaleme kalmýþ karar.
Birden renk renk her þey uhrevîliðe büründü,
Meltemleri duyuluyor öteki diyarýn;
Bir bir göründü yalancý hülyalarýn dibi,
Sýrtýmda koskoca dað, ümitlerimde bahar...
Titriyor aðaç yapraklarý gibi her yaným,
Âdeta bir ýzdýrap terazisiyim þu an;
Bir kefede endiþe, öbüründe tam güven,
Sevinçleri sarýyor dalga dalga kederler;
Bazen tam mesrûr, bazen de nâlân u giryaným,
Gördüðüm ihsanlara denk her günkü imtihan...
Týpký kar karýþýmý yaðmur ufkuma inen;
Her gün bir baþka türde kapanmakta perdeler...
Mîad tamam gibi ufukta yeni bir þafak,
Her zaman baþucumda ötelerin gölgesi;
Görmüþtüm o tulûu gönlümde perde perde,
Ýlk günümün ýþýklarýndan daha da rengin,
Hizmet varsa þayet deðer az daha yaþamak;
Þimdilerde göz aðrým sýrf O’nun bilinmesi.
Bir þey diyemem, belki birkaç adým ilerde,
Tam biliniverir beklediðimden de engin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Fethullah Gülen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.