Sürprizler Şöleni

Günler yaðmur öncesi kasvetli havaya eþ,
Aniden üst üste geldi sis, duman ve güneþ;
Ýç içe giriyordu ýþýk ve zulmet birden,
Dehþetle gürledi gökler, gürledi derinden.
Bahçelerde zambaklar, papatyalar, lâleler,
Uyandý bülbüle uyandýðý gibi güller...
Narin yapraklar üstünde kýraðý telaþý,
Bu, yepyeni bir þölen için yeni bir aþý.
Gamlanma öyleyse, zira mevsim hazân deðil;
"Kader" de ve eðilebildiðin kadar eðil!
Gidecektir bu son gaileler de ard arda,
Kimbilir nasýl bir lütuf var þimdi sýrada.!
Bunlar birer bahar çaðrýsý hazan içinde,
Yankýlanýyor o ulu ses Çin ‘de-Maçin ‘de...
Duyuluyor ruh ufkunda geçmiþin öyküsü,
Duyulsa da ara-sira bir nefret türküsü.
Göklerde emare, yerde alamet iç içe,
Gurup tulûun çehresinde ince bir peçe.
Fesatçý kendi aðýnda tutsak kývranýyor,
Büyüsü bozulan fitne sýrf homurdanýyor...
Ýlimler metafizik diyor, artýk düþünce azat,
Gün döndü; zamanla savaþsa da birkaç inat.
Âtiye açýlan koylarda sürprizler þöleni,
Sürprizler arkasýnda O Bilinmezin Eli.
Gönüllere ilham iniyor sýrlý bir sesle,
Dirildi tüm ölüler bu ýlâhi nefesle.
Cemrenin kardelenle buluþtuðu çað geldi;
Karanlýk çaðlara öteden bir çerað geldi...
Zekeriya’nýn biçildiði yerde lâleler,
Sevr‘e giden dikenli yollarda taze güller.
Hira’da bir sessizlik bestesi için için,
Bütün yanýp-yakýlmalar gül bitirmek için.
Kilitlendi gönüller sonsuzluða yeniden,
Gökler bahar muþtusuyla gürlüyor derinden.
Bir kez daha sema ve arz buluþma yolunda,
Son bir "þeb-i arûs" ki meleklerin dilinde.
Cihanlar bütünüyle mânâya teslim gibi,
Söz metafizikte, göründü fiziðin dibi.
Ve madde bitevi târûmâr, maddeci þaþkýn,
Þimdi devran bir mânâda ki aþkýn mý aþkýn...
Her þey Haktan, bunu son bir kere daha duyduk,
Son bir kere daha uhrevîliklerle doyduk.
Hak isterse, kar da dolu da yaðmura döner,
Kýþ gününde dahi her yana rahmetler iner.
Gayri baharý durduramaz kapkara inat,
Hep hezeyan peþindeki o þaþkýn irtidat...
Artýk kalb ve kafa fikir alýþveriþinde,
Ruh yitirdiði mâmûr dünyalarýn peþinde.
Âyin baþlamak üzere tam fecir rengiyle,
Muþtusu peygamberden göklerin ahengiyle.
Þimdi, yalvarýp aðlamak düþer hepimize,
Týpký aðladýðý gibi göklerin üstümüze.
Kazarak hiç durmadan kuyu üstüne kuyu,
Ve bulmalýyýz o "ab-ý hayat" denen suyu...

Sosyal Medyada Paylaşın: