yarasý saklý rýhtýmýnda kýzýllýkta
kaybolur
güneþ çöker karanlýk
buz tutar bakýþlarým uzar sarkýklarýnda
silemem kýrýlýrýlýr her bir yaným
çýrpýnýrým kendi durgunluðunda ki kýyametimle
cebimde üç beþ kelime
adým atsam çözülecek buz tutan yerler
göl üstü yürüyüþ çatlar
ve ben batayým gözüme birþey batmadan
ýlýman hayallerim olsun
kýþa inat ayrýlýklarý unutturan bahar düþleri
sen otur karþýmda dokunma bana
ben erirken su gibi akayým
kaynayan yanýmla
akan þelale durdursun sesini durdura bilirse
boynuma aðýr gelir dizili hasretler
leylek tüneði kuþ yuvasý
göçmen kuþu bakýþým
bahar türküm yaz sonrasý uçmalarýmda
yuvasý daðýlmýþ bir kuþ gibiyim
yaz ortasý kýþ güneþi
titrerim adýn dudaðýma geldiðinde
beynim sallanýr dizlerimde
ninimsin sen en son uykularýmda bilirim...
ben ne nefes almayý bilirim
ne sensiz sevmeleri
alýþamadýðým þeyler buz kýrýklýklarýnda
ve ben senli bahar düþlerindeyim...
o kadar ufak kalan
bir ben
bir üç dize
bir de yaþayan ölü beden
gerisi SENNNNNNNN SENNNNNN.....