Üfleseler yýlýkacaktým
Duvarlarýn altýnda kalýr yýkýntýlarým
Bir ses paslý gözlerimi açarken ben çökerim
Kýrýntýsý kalmýþ geceler kalýr artýk
Zindan ötesiydi yanlýzlýðýndaki ayrýlýk
Zulama sakladýðým þiir kitabým
Okurken konuþtuðum birleþmiþiliðim...
Küflü örgüsündeki dikenli hayat türküm
Batan yanlarýn vardý hücrelerimde saklanan
Bana her þey sýðardý da gelince sen aklýma sýð kalýrdý odalar
Hükümsüz kýrýlmýþ bir kalemlik idamlýk sehpam
Cebimde iki kitaptý
Sallanýrken düþürmek istemediðim
Biri baðlanmayacaksýn diyordu "Can Yücel" gibi
Sol cebimde bir "Ahmet Arif’im" vardý
Tek kitaplýk az sözlü çok romanýmsý biz gibi...
Görüþmecim acý soðan getirsin
Ahmet’imin yanýnda
Ya da
Ne kadar yalansýz yaþarsak
O kadar Can’ýz...
Duvarlarý yalasýn çöplüðündeki dizelerim
Kirli ellerimle sana yazdýklarým
Karanlýðýndaki geceler kir bellli etmez bilirim
Daha demincek aklýma gelmeseydin sen
Ben bunlarý tutsaklýðýnda yazbilir miydim
Yýkýlýrken harabe, yýrtabilirmiydim geceyi
Dik kalamazdý artýk yüksek binalar
Arkasýndaki sokaklar dar gelir
Seni yazmalarýn ve yaþatmalarýn
Arkasý gelmez bilirim...
Kirli ellerimde temiz bir aþktý
Sadece seni yaþatabilmek
Altýnda parlaklýk kadardý
Sensizlik duvarlarýnýn arasýnda ezilmek
IÞIK uzak kalsada...
Fezadaki bir sevmede seni sevmek
Sonsuzluk olurken...
Ben üfleseler yýkýlacaktým yanarken bir aþkýn ortasýnda...