Hâtıra
Nurlu bir geceydi o eski zaman;
Hülyalarýmda füsunlu hâtýra,
Yaðmur naðmeleriyle ara ara,
Boþalýyor gönlümdeki bahara
Uyaran yýldýrýmlarýyla her an...
Sînemde hep geçmiþin mûsikîsi;
Gürül gürül ve oldukça derinden,
Dalga dalga esen akislerinden,
Þehrâyinler gibi þen günlerinden
Ruhumda týnlayan cennet bestesi.
Hâlâ taptaze o þiirin gülleri;
Gülümseyen bir resim gibi sýcak,
Menekþeler gibi hep salkým saçak
Ve düþlerdeki bahardan daha ak,
Her lahzasý ayrý bir haz günleri...
Güneþi asla batmayan bu dünya,
Her yerde ýþýktan bir sürü izler...
Ýzlere yüz süren aydýnlýk yüzler,
Gerçi þimdilik sakin ve sessizler,
Ama her ruhta hep o eski rüya...
Her soluk huzurla gürleyen bir þarký,
Neþ’eler tülleniyor hülyalarda;
Yeniden gün döndüðü þu zamanda,
Devran gülde, lâlede, erguvanda,
Týpký mâzi gibi... fark sýrf çað farký...
Dört bir yanda dünün soluðu, sesi,
Geceler bir sýrlý doðumla gergin;
Duyup sezdiklerimizden de engin,
Geçmiþin baharlarý gibi rengin
Ufukta tül tül onun emaresi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Fethullah Gülen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.