Gurbet Ufukları
Insan bir gurbet çocugu, gurbet ürperten bir deryâ,
Yüzer dalgalar arasinda, titrer bir ömür boyu...
Her durak bir ümit fecri, her menzil bir yikik rüyâ,
Sabahlar hicran rihtimi, akþamlarsa vuslat koyu.
Ara sira fânilik rüzgârlari eser, eser serince,
Yetim nevhalari gibi sesler duyulur her yerde...
Yer yer semâvî korolar dinlenir sirli ve ince,
Vicdanlarin sesinden, rûhlarýn derinliklerinde.
Bazen coþar insan köpürdüðü gibi dalgalarýn,
Sonsuza ulaþmak ister, gelir sahile mýhlanýr;
Tutsaðýdýr âdeta zincirlerin, prangalarýn,
Kükrer, þahlanýr ama, yine kendi havzýnda kalýr.
Ufuksuz rûh, ömür boyu bu ferahfezâ dünyada,
Maddenin dar hendesesinde esirler gibi yaþar...
Gönlünün kuytularýnda hep hazan çaðlar ard arda,
Dolaþýr ye’sin fecir bilmez tepelerinde zâr zâr...
Ýdeal rûhlarda gurbet bir balayýdýr her gece,
Bin bir temâþâ zevkiyle, heyecanlý bir pürneþ’e;
Süzerler her zaman varlýðý, gönülden ve derince,
Duyarlar âdeta ötelerin sesini peþ peþe...
Sýrtýnda alevden gömlek, yollarda bin bir ýzdýrap,
En acý günlerin sahilsiz deryâlarýndan bile;
Ýnancýn engin hazzýyla dili âdeta bir mýzrap,
Rûhlara neler dinletir gönlünün altýn sesiyle!
Her gün yunar-yýkanýr bir muhabbet çaðlayanýnda;
Duyar O’nu, meleklerin duyduðu gibi derince,
En yapayalnýz olduðu zamanlarda hep yanýnda;
Bin aþk zevkiyle erer en tatlý halvete kendince...
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Fethullah Gülen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.