Gönüller Tahtın

Rahmetle doðup zahmetle içiçe büyüdün
Ýnâyet oldun bize, inâyettin Ezelden
Bir uðraktý dünyâ gelip "öte"ye yürüdün
Iþýk verdin âleme, ýþýk aldýlar Sen’den.

Kapkaranlýkdý cihânlar Sen gelmeden evvel
Çehrenden akan nûrdan aydýnlandý dört bucak
Ýçlere saldýðýn irfan dünyâlara bedel
Uyandýk sâyende ve insanlýk uyanacak!

Kurtuluþ sabahý asrýnda, kurtulduk tekmîl
Takýlýp yolda kalanlara yazýklar oldu
Bir hamlede ettin zulmeti ýþýða tebdîl
Silindi kasvetler her taraf nûrlarla doldu.

Otaðýn bitevî yeryüzü, gönüller tahtýn
Bir sultanlýk kurmuþtun Süleymân’dan ileri
Melekleri gýptaya salan zümrütten bahtýn
Sana tebessüm ediyordu ilk günden beri

Feyzinle gül bahçesi olan düþkünler baðý
Þimdi daðýnýk zülüflerin gibi târ u mâr
Toprak nemrut bitiriyor, çað firavun çaðý
Küfür ve ilhatla esiyor esince rüzgâr.
Teþrîfinle altýn renge boyanmýþtý gökler
Þimdi simsiyah çehresiyle âdeta zar zar...
Yollar garip, yolcular düþer kalkar emekler
Ve dudaklarýnýn suyuna susamýþ bahar

Bak kýyamet ýþýðý var aynalarda bugün
Ýblis keyfinde; cehenneme körük çekiyor
Bu üstüste kasvetten göz nemli, gönül üzgün
Kalk bunlara bir "Dur" de, deki zaman geçiyor.

Tanyeri aðaralý bir hayli zaman oldu
Yolunu bekleyenlerin canlarý dudakta
Henüz Sen gelmeden ýþýðýn ruhlara doldu
Bir ümit dolu intizarla gözler ufukda...



Sosyal Medyada Paylaşın: