Dâüssıla

Dinliyorum ruhumu gurbetten usanmýþým,
Bunca "dâüssýla"ya dayanýrým sanmýþtým...
Her yeri vatan saymada meðer aldanmýþým,
Herkesle hemdem olacaðýma inanmýþtým...
Millî ikbâlimize koþarken nefes nefes,
Ýlkemde yaþayýp orada ölmek hayalimdi;
Bir gam melodisi bu yerde duyduðum her ses,
Yutkunuyorum belirsiz duygularla þimdi.
Hiç bilmem gönlümün bu sevdâdan býktýðýný,
Yer yer bükülmüþ olsa da irademin kaddi;
Kim görmüþ Mecnun‘un Leyla‘yý býraktýðýný,
Hep bu oldu dünyada düþüncemin serhaddi.
Bir buz gibi gözümde her sabah doðan güneþ,
Kâbûslar gibi çöküyor çökünce her gece;
Gündüzler burada kabir karanlýðýna eþ,
Ýnsanlar ufuksuz, hayatsa tam bir bilmece...
Renkler bir darlýðýn aðýnda, hepsi de gri,
Anlamsýz birer tümsek o koca gökdelenler;
Duygular derbeder, düþünceler serseri,
Bir hiçe baðlý burada doðanlar, ölenler.
Düz günler monoton, bayramlarsa bir karnaval,
Adeta bir çöl gibi bana bu koca diyar;
Izdýrap tam ýzdýrap, neþ’enin rengi melâl,
Hazanla inim inim duyduðum yaz-bahar.
Vermiyor bencesini zevk u safanýn hayat,
Fecre kapalý sanki gönlümdeki tepeler;
Hep ümide koþsam da sarsýlýyor hissiyat,
Kaplýyor ufuklarý siyah siyah perdeler.
Yok yaþamanýn bu ülkede ölümden farký,
Sisli, dumanlý geçiyor inadýna zaman;
Hiç duyulmuyor hayattan dinlediðim þarký,
Týn týn nabýzlarýmýzda ruhumdaki hafakan...
Ýç murakabe deyip kendimi dinliyorum,
Gördüðüm çerçevede yapayalnýz efkârým;
Bir mum macerasý; yanýyor ve eriyorum,
Olsaydý aydýnlatmak bari yanarken kârým.
Sosyal Medyada Paylaşın: