Yok artýk iþim güller, çemenler, lâlelerle, Ayný görüyorum karanfili yâseminle... Duyduðumdan beri râyihasýný sonsuzun, Bir dünyâ ki, ölümle sona ermez; upuzun...
Kalmadý gözümde ne renk ne ziyâ sevdâsý, Yeryüzünün ak zambaklarý, mor papatyasý. Ýsterse hiç açmasýn tepelerde çiçekler, Uçuþup, çiçeklerle oynaþmasýn böcekler...
Ötmesin hiç bülbüller, uçmasýn kelebekler, Þimdi rûhum renkler ötesi bir þeyler bekler. Gönlümde aðaran o kutlu günün sabâhý, Gördüðüm, günler arasýnda günlerin þâhý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Fethullah Gülen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.