Bülbülün Çığlığı

Bülbül hep kuytu bahçelerde öter,
Çiçeklerin raksettiði demlerde...
Her naðmesi bir poyraz olur eser,
Gariplerin dolaþtýðý yerlerde...

Feryâdý sînemdeki âhlara denk...
Ve bayýrlarda perde perde sesi;
Dövünür tâ güneþ doðuncaya dek,
Alevden demetler týpký nefesi...

El deðmedik aðaçlarýn baþýnda,
Bir ömür boyu hiç durmadan inler;
Hüzün çaðlar gözlerinin yaþýnda,
Kim görür, kim anlar ve kimler dinler!?




Sosyal Medyada Paylaşın: