Bayram Sevinci

Ölüm ayrýlýk ama, bize bayram sevinci,
Hoþnud ise Yaradan yolda bulunmuþ inci.
Gözsüzlere bu dünyâ bir güzellik meþheri,
Germiþ aðýný her yörede ayrý bir peri...
Bu büyülü iklime kendini salan insan,
Serâzâd arzular içinde... ve zaman zaman;
Rûhunu sarar simsiyah perdesiyle yokluk,
Ýnkârcý ruhlar için her zamanki burukluk...
Ölüm bize dümdüz yol, onlara bir sarp yokuþ;
Hak’ka varan yollarda yokuþlar bile pek hoþ...
Ýnançsýzýn murâdý her zaman kâf daðýnda,
Dünyâ irem olsa da onunki sel aðýnda.
Biz de yatar kalkarýz týpký ekinler gibi,
Onlarda devrilme ölüm, sarsan yel bir tipi...
Doðrulun kör yýðýnlar, doðrulun O’na dönün!
Gelmeden akýn-karanýn ayrýlacaðý gün...
Yaradan baðýþlar, rahmeti kahrýndan artýk,
Biraz döðünün kapýsýnda aðlayýn artýk!
Ceyhun olan gözyaþý eritir daðý-taþý,
Gönülde hüzün aðý her ibâdetin baþý...
Geril ibâdetle, uç semâvî ülkelere!
Ve eðilmesin baþýn yerdeki gölgelere..!
Yolda ölüm olsa da, bize bayram sevinci,
Hoþnud ise Yaradan yolda bulunmuþ inci...







Sosyal Medyada Paylaşın: