Başı Tutan Gafiller

Üç beþ þýmarýðýn çýlgýnca mâcerâsýna,
Kurban gitti millet, gitti Batý vebâsýna.
Ýnsanlar doðranýyor, insanlarda sessizlik,
Bu ne hal Ýlâhî, nedir bu korkunç hissizlik?
Yanýyorken babasýnýn yandýðý ateþte,
Yok küçük bir gayret; yok olduðu kadar leþte...
En korkunç ümitsizlikle giderken ölüme,
Her þeyiyle pâymâl, her þeyiyle lime lime...
Meskenet içinde ölüyor önce vicdâný,
Sonra zilletle çýkýp gidiyor murdar caný.
Sanmam ola, insan için daha büyük hüsrân;
Kalmamýþ zerresi irfânýn kör olmuþ iz’ân.
Bir gün mâzînin o masmâvi semâlarýnda,
Rengârenk bayraklaþan rüyalarla ard-arda...
Durmadan güvercinler gibi kanat çýrparken,
Yollar çýðlýk oldu inledi, bir sabah erken,
Dertle inledi sîneler, inledi derinden,
Ak kervan artýk dönmeyecekti seferinden...





Sosyal Medyada Paylaşın: