Yorgunum.. Kýzýllýk tüten yanaklarýma saganaklar eslik eder durur Gözlerinin siyahýný kaybetigim zamanlar en cokta Teninin siyahý baskaldýr durur tüm kin rengine ýsrarla Rüzgar sorgusuz uykuya durur Mevsimler yoklugunu hissettirir tüm kente Flu yagmurlar yagar,seni gömdügün sizofrenik ben cukuruna..
Durgunum Sessiz kanatsýz kuslarla raks eder tüm bulutlar Kirpiklerimden intihar eden yaslarým; Encokta basparmaklarýnýn inceligini arar durur Gözlerini anýmsadýgým suretlerde gözbebeklerimi avutmak Artýk hic sevmeyen birine aský anlatmak kadar zor, manasýz..
Sol’gunum Bir turkuaz rengini sürsen gözlerine Gökyüzünü içtim sanýrým. Ki Kaç akþam öptüm þafaðý avuçlarýma alarak yüzünün orta yerinden Birþey ver bana ; Kirpiklerinden düþen çocuðun güneþinini ver mesela Iþýðýný umudunu sevincini. Gülüþünün kanat çýrptýðý resmini ver bana..
Sosyal Medyada Paylaşın:
MttLp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.