dünya amansýz güzergah; sinsi kuyularý var, ben kuyular ikliminin gizemli yolcusuyum. sen bu iklimin maralý, nazlý bir ceylansýn yâr, ben yolunun üzerinde yûsuf yüzlü pusuyum.
yûsuf yüzlü pusuyum ben; yüzü uysal bir deniz, özünde lavlar kaynayan… sen gül yüzlü züleyhâ’sýn; sözü efsunlu bir naðme, aþký gönlüne sýðmayan…
yûsuf yüzlü pusuyum ben; aman vermez aþk çölünde yollarýný kollayan… sen gül yüzlü züleyhâ’sýn; ýþýktan parmaklarýyla saçlarýmý tarayan…
yûsuf yüzlü pusuyum ben; fütursuz hayallerin, pembe kanatlý rüyan… sen gül yüzlü züleyhâ’sýn; bütün bir varlýðýný sevdiðine adayan…
yûsuf yüzlü pusuyum ben; dilim efsunkâr bir þiir, þiirim sihirli baldýran… sen gül yüzlü züleyhâ’sýn; dost maskeli celladýna yarasýný sardýran…
gül sîneni açma bana, yaralarýn kendin sar, ben sevdalý yüreðinin amansýz kâbusuyum. sakýn aldanma maskeme, beni dost belleme yâr, ben güven güzergahýnda yûsuf yüzlü pusuyum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf akyüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.