Gözaltlarým morarmýþ yataklarda Ölüyorum... Oysa ben nefes almayý senle öðrendim. Sensiz Kesildi nefesim ölüyorum. Þimdi ise sen olmadan duvarlar arasýnda Bir baþýna... Ölüyorum... Kalbimin kýrýldýðý yerde Meleklerin el ettiði yerde Onlara gidiyorum… Bir bebeðin sütten kesildiði gibi özlüyorum.. Bir kuzunun annesine melediði gibi Seviyorum... Þimdi ise azrail kapýmda Nöbette.. Beni almak için günleri saymakta Onunla yolcuyum.. En çokta beni yýkan ne oldu biliyor musun Yada sen olanlarý tahmin ediyor musun Tahmin bile edemesin sen Çaresizce býraktýðýnda zalim Ben zaten ölmüþtüm.. Þimdi hakka doðru yolcuyum Sensiz bir baþýma ölüme gidiyorum. Ölüler konuþamazlar Sende bunlarý yazmadým say Okumadýn farz et. Ölüyüm çünkü ....
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.