Peþime düþmüþ avcý, vurulmuþum yaralýyým! Kapanmaz bu gönül yaram, daðlarýn maralýyým. Düþme peþime avcý, ben birine kara sevdalýyým. Ölsem de kalsam da onun alnýna kaderde yazýlýyým.
Sevdamýn bir dönüþü olmaz avcý. Yüreðim sýzlar acý veriyor bu sancý. Canýmý acýtmaz inan baþka bir acý. Býrak varayým çok sevdiðime avcý.
Çýkýþý olmayan ormanda sýkýþýp kalmýþým. Ben yaralý sevdalý ceylan aþktan kaçmýþým. Allah’ýna kurban avcý zaten ben yýkýlmýþým. Ölsem de kalsam da onun alnýna kaderde yazýlmýþým…
Yüreðime saplanan okun demir ucu. Burnum da tütüyor yarimin kokusu. Aklýma gelmez biran ölüm korkusu. Vurma avcý varsa sende Allah korkusu.
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.