Grisi Bol Bir Karanlığa

sararmýþ yürümeklerle ezip geçerken
tümünü ayrýlýk anlarýmýzýn
ihtiyar delikanlý yorgunluðumuz
yüreðimiz uzak çýðlýklarýn maðduru
uçuklayan ruhumuzda
mor sonsuzluðuyla ancak
o çok üþüten yokluðun ruj lekeleri
ve biz yataðýmýza bir yalnýzlýðýmýzý aldýk
bir de yalnýzlýðýn lekesiz kederleniþlerini
suskunluðu öylesine gürül gürül
öylesine yaygaracý kalabalýk
kabalaþýrken ölmek isteklerimiz
ah insanýn istekleri bitmez iþte
iþte bir de bakmýþsýnýz ki
her þeyin sonuna gelmiþiz
ölümden öteydik
öyleyiz hala
ve hala aþýðýz
öyleyse varýz...

biz bu yýldýzlara isim verme düþkünlüðüne
kolay ermedik
hangi gecenin eline düþsek
karanlýðýn baþ döndürücü çöp çatanlýðý
ve ayrýlýkla aramýzý yapan þu alemi
ölesiye sevdik bir kere
gitmek de mümkün deðil
kalmak da
koynunda adsýz bu uzaklýðýn
iki rüya arasýnda sýkýþýp kalmýþ
fani tutsaklarýyýz
bu mahþerî kargaþanýn
salýnýrken ince kahkahalarýmýz
inadýnda çocukluðumuzun
biz bu kavuþmak tutkusuna þiir düþürme hastalýðýna
kolay ermedik
hangi hecenin peþine düþsek
yalansýzlýðýn kan dondurucu ansýzlýðý...


eski kuþkularla birikir tortusu vazgeçmenin
çýldýrma anlarý gelir baþ köþesine oturur
soðuk taþlara özenme uðunmalarýmýzýn
hep biletsiziz
hep oyun dýþýyýz
hep kural dýþý
ama hep samimi
ölüme ve aþka...




kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: