Rengi kaçmýþ Münzevi bir bahar býraktýn, geçmiþten kalan. Soluk mavi bir gökyüzü boyuyor gözlerimi. Ela’ya çalan bir çift göz, göz kýrpýyor.
Duysam... Duyabilsem, solmaya yüz tutmuþ güllerin, Ayrýlýðý anlatan sarýsýný dinlerdim.
Siyah bir yol ama ne siyah... Tüm anlamlar kýzýla dönüþüyor. Gören evrim geçirdi sanýyor. Kýrmýzýya benzeyen bir titreme kaplýyor bedenimi. Düþünemiyorum yeþil’e hayat verdiðimi.
Hem gidiþinle öldürdüðün bütün renkler, Nasýl olur da olmadýðýn her yerde hayat bulur...
Emre DANABAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre Danabass Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.