Aþkýn tarifi var diyolar. Neymiþ merak ettim, Bir tutam sevgi, fazlasýyla yalan, üç kilo ihanet sonra sýnýrsýz ayrýlýk mý?
Aþký þikayet etmeli. Kullanma klavuzunda, Birgün bitebilir yazmýyordu...
Çocukken kolumuzu ýsýrýp saat yapardýk. Sorduklarýnda ’eti kemik geçiyor’ derdik. Þimdi kalbimizi kýrýyorlar sorduklarýnda, ’beni sen geçiyor diyoruz’ Aslýnda geçen zaman deðil. Zamansýz gelen kiþiler...
Gerçek þu ki, Aradýðýn gecede ki anlamdan ziyade, gecenin terleteceði bir bedendi... Ve sevgilim aradýðýný bende de bulurdun ancak ben seni hiç anadan doðma hayal etmedim ki...
Öylesine muhtacým ki þimdi sana; Bir yetimin sevgiye, Bir fakirin ekmeðe hasreti gibi...
Bugün beni gördüðünde baþýný eðiþinden anladým. Bir dudak payý kadar bile hatrým kalmamýþ alnýnda...
Seninle aramýzda ki tek fark þuydu sevgilim; Sen beni ’ Ôylesine ’ sevdin. Ben seni ’ Ölesiye ’ sevdim...
Senin þu gidiþlerin yok mu... Yaðmura bulanmýþ, kasvetli geceler gibi. Öyle ýssýz, öyle çaresiz býrakýyor düþüncemi...
Emre DANABAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre Danabass Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.