günlerdir baþým kalkmýyor yastýktan gözlerim esir düþmüþ uykuya hiç uyanasým yok aslýnda birde kabuslarýmda karabasanlar olmasa...
içimde beni kemiren farenin adý sýkýntý yüzleþmeye korkuyordum belki de ne kadar kaçarsan kaç en baþtan yakalanacaðým belli çýrpýnýþlarým boþuna...
bir anda fare dönüþtü ahtapota ahtapotun kollarý uzanýyor her dalýma asýrlýk köklerimi yeni filizlerimi koparýyor parça parça kesip atmaya çalýþsam da nafile girdi içime iþte bir kuþku yer bitirir beni...
haydi korkma yüzleþ gerçeklerle ne oldu? tek dostundu? canýný verebileceðin canýndý hasretini çektiðin kýz kardeþindi zor dimi sevdiðinin sana, senin sevdiðine zarar verebileceðini görmek oysa her þey ne güzeldi sýrdaþýndý paylaþtýkça dertlerini rahatlardýn oda aynýydý halbuki
peki neydi yollarýmýzý ayýran? hani dik duracaktýnýz? hiç kopmayacaktý baðlarýnýz? pamuk ipliðine mi baðlýydý yoksa? bu kadar kolay mýydý harcamak? yada harcatmak iki kendini bilmez miydi bunlara sebep?
üstelik günlerdir yoksun ortada adýnsa kaynýyor dedikodu kazanýnda o biliyordu senin ne durumda olduðunu aldýðýn nefesten bile haberi vardý sende onu biliyordun o zaman neden izin verdiniz? iki yüzlü riyakar insanlara…
15.05.2012_________________Seher_Yeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.