kadýn gece olmak istedi istanbul’da çok mümkün olacaðýna inanýyordu sarhoþ ayaklarýný sapladý bir duble üzüme
kaprisini üstüne asmýþtý duygular soðuk olabilirdi diye düþündü belki de yaðmur kýrýtýþý yaptý bütün sokaklara kaldýrýmlarýn ilgisini çekmiþ olmalý özellikle de arnavut kökenlileri iyi kandýrdý herkesi balkonda sigarasýný içen bu þairi misâl veyahutta elinde þekerli sütüyle kocasýný bekleyen ihtiyar bir deliyi
öyle avutucu bakýþý vardý üzerinize düþecek kadar üzüme karýþmýþtý artýk düþse siz onu belki göktaþý sanabilirdiniz bütün mitolojiyi altüst edecek güzelliði de vardý ve mucizevîliði lâkin sarýþýn deðildi hiç yalan olmasýn günah olmasýn soran olmasýn bir daha
kadýn gece olmak istedi istanbul’da zaman sorarak baþlayacak bu iþe saatin orada buluþmamýzýn manasý yoktur belki de tesadüfe göre
zaman sudan korkan bir kedidir hanýmefendi gül kokan aðzýnýz fularýnýz þimdi aðýr günah çimen iþlemeli kandýrdýnýz beni de sonsuz kadýn afedersiniz ama gece olmak sizin neyinize derken anlaþýldý kadýn kötürüm korkular besleyen zehirli sarmaþýktý aklý karmakarýþýktý aklý intikamdý aklý hýrsýzdý bir baþka þairden çalýntýydý
þarkýlar söyleyeceðini belirtti bütün çiçeklere alkol alan turuncunun suçu neydi belki de haberi yoktu elinde kahveyle gezen ölülerden çok da korkaktý hani mezar bekçileriyle gizli kaçak seviþirken çeyizine sakladýðý organý titriyordu aþktan bahis ederken herkesin kaný en çok kanamazýndan alýnýyordu hayat hemþire denen þapþal uykusuzluktan haberi yoktu bir gün ölümün o hemþireyi kovalamasýndan da hiç bahsetmemiþti gasteler yahut okumuþtu üç beþ satýr baþka þairinden katil olduðunu gece olmak isterken farketti bilhakis
kadýn aðzý burnu gökyüzü yürüdü buluta söndürdü yanaklarýndaki kýpkýzýl güneþi çapraz ateþ altýnda kalan çocuklarý kurtaracak kadar öðretmendi ona hiç çiçek olmayý öðretemedi kaprisli yaðmur kýrýtýþý þapkasýz role bürünmezdi çýplak da gezmezdi hani
sanacak ki hatalýyým ona yanlýþ adresi verdiðimden yol yanlýþ adresleri gösterip doðruya eþlik etmekti belki belki aþk ekmekti aç göðüslü yalnýz oðlan böyle derdi iþe hiç gitmemiþti henüz gidemezdi
kadýn gece olmak istedi gri çantasýna uygun bir renk aradý, topuklu ayakkabýsýnda kaç karýnca eziyordu bilmeden sarhoþ olacaðýný sandý Akdeniz’de oysa lafýna hayran kalýnan o þair kurtaramazdý kurtlu þiirler okudum elmalar aðladý
zor yürüyordu gölgesi, ilaçlarýný almadan çýktýðý belliydi kulaklýðýnda üstsüz bir þarký çalýyordu göðsüne sütyen giymeyi severdi ölümün önünde
ý’m sorry, ý love you no woman, no cry belki bulanýk sular doðuruyordu serçeler için düþünceliydi biraz da belki de elleri gözlerinde yürüyordu görmemek için yaðmur kadýnlarýný kýrýtýþ yaparken güneþsizliðe eþsizliðine çarpýyordu aynada kendince narsistçe lâkin sarýþýn deðildi hiç yalan olmasýn günah olmasýn soran olmasýn bir daha
tanrým, dünya dönüyor saçlarýný savurduðunda sakýzýný yutarak yaþamaktan býktým dedi olamadým bir türlü gece gibi bir emzirdiði çocuðu baðýþladý geçmiþine sandýðýndan ölü papatyalar þehrini çýkardý yürüdüðü nasýrlý vücutlardan kapmýþtý týlsýmýný fala inanmaz falsýz da kalmazdý hani gökyüzünün elini tutar yýldýzlara üç vakte kadar gülücük býrakýrdý hesabý aþk bize ödetirdi aþk hesabý ödemektir her þeyle bunu böyle bilin yalan olmasýn günah olmasýn soran olmasýn bir daha
kadýn gece olmak istedi istanbul’da çok mümkün olacaðýna inanýyordu oysa sarhoþtu ayaklarý kaymýþ güneþe düþmüþtü çok çalýþtý yalnýz yalan olmasýn günah olmasýn soran olmasýn bir daha bir türlü gece olamadý!
Payanda Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.