sonsuza hasret ovalarda mutluluða koþarak sayýlý günlerimizi tüketmeyi ah öðrenemedik sýký sýký ellerimizi aþk ile tutup hiç býrakmadan
yoruldum beyin denizinde seni aramaktan býktým yokuþ aþaðý gözüken rampalara týrmandýkça öðrenmekten her aþk’ýn bir gün yalan olduðunu
kýzdýðýný biliyorum fakat doðru söylüyorum biraz önce geldim aþýklar mezarlýðýndan anladým acý gerçekleri bir mavi gece yarýsýnda en büyük aþklar bile zamansýz ölürmüþ inan
Alper Tunga Karakoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alper Karakoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.