yoksun; alev alev yanar yürek soðumaz
mavilerin ýþýðýnda çile yüklü kervaným
þavkýn ile parlamýyor gönül gözüm
gelincik tarlasýnda boynu bükük kaldým
yularý kimin elinde olduðu belli olmayan
dert küpü dolmuþ bahtým bilinmeze satýlýr
böyle yaþayan bin beter ziyade ölüyüm
elinden yediðim zýkkýmýn kökü þerbet
çýðlýk çýðlýða yiyesim geldi anne
çekip gittin bende kayboldum anne
satýldý onur doldu çýkýn bakamam maziye
dudaklarýmýn yordamýyla bulurum yolumu
meyveye duruyorken aðaçlar anne gibi
ar damarý yýrtýldý yeryüzünün ölgün her fert
çeþmelerden ninni bulutlardan þiir sesleri çekildi
nasýl ki gittin eklediðin her duygu çoðalýyor
veda bereketsiz topraða gülün darasý oluyor
sen biçerdin rüzgar yerine usulca incitmeden
aþikâr ezberinden okurdun papatyalarý
hayatý ezberinden tülbende dokurdun anne
kâhi terimi silerdin
kâhi iki dilim patates ateþimi düþürürdün
sönmezdi yangýným anne içre içre çoðalýrdý
özlem perçinlendi göz enginde ayrýlýk zor
uyku tutmaz elim elini arar þah ve matým
sensiz doruðunda isyaným, düþler ziyaným
yer karanlýk bölgedir yürek kor alazýnda
hazin hazin aðlar hoyrat gönlüm yaþ akýtýr
efkarýný savurur dergâhýna hasretin berdeldi
birde felek vurur karartýr utkumu
yüreðim bulut yüklü çehrem mosmor
hüzün gezer olur gözlerimin yaþýnda
aðýrmýþ sensiz anlarýn ayrýlýðýn bedeli
gözlerim baðdaþ kurdu gönlünün soluna
ne haldeyim dön bak anne
yücelerde haysiyetsiz insanlar
herkes kendi derdinde sevgi saygý firarda
bense seni kýta kýta arýyorum anne
sen canýmsýn gözde tüten
filizleniyorsun doðan günle
-düþümde-
-döþümde-
-öpüyorum ellerini sürgünle-