Rüzgâr Kırmış Dallarını
Gözlerindeki yaþý kurutmadan rüzgâr,
Sýtmalý gönlünü de kýrdý hayat yolunda
Zehirli buselerle aldanan gülücüklerin
Yaþadýðýn bir anlýk yaþam, bitti sonunda.
Nazlý damarlarýna kýskançlýk akýnca
Rüyalý bir kuyuya salladýn ipini
Deðer miydi bu lâhza’ya gidiþin,
Deðer miydi, ebedi karanlýða gömülüþün?
Þimdi, güneþte kavrulan etlerce içim
Döker yapraklarýný çürümüþ aðaçlarým
Bu kahpe yaþam seni de mi yýldýrdý, ansýz
Seni de mi aldý aramýzdan, zamansýz?
Akrep gülüþlü yaþamýn kýsacýk koynunda,
Çeyizlemiþ, iþlemiþtin umudunu yýllarca
Dünyada yalan yoksa, ne var koynunda?
Biz sað kaldýk þimdi, bu hayal burcunda.
Zamansýz gidiþine hiçbir yorum kar etmez
Devþirme umutlar, balon gibi þiþirilemez
Can evime býçaklar saplandý, öldürmez
Köksüz aðaçlar gibi, yýkýldýn zamansýz.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.