Günün Kutlu Olsun Annemmm;
Yarýn senin günün, ben bu günden Leyla oldum. Eskiden bir heyecan kaplardý içimi, artýk YOK !!!
Para biriktirirdim o güne özel.Hoþ seni her gün ayný kývamda severdim de, o gün daha bir baþka þeyler olurdu, içim içime sýðmaz, kýpýr kýpýr olurdum.Tüm çiçekleri severdin de leylak ve gül sanki daha aðýr basardý.
Çocukluðumda o günü heyecanla, büyüyünce de mutlulukla beklerdim..
Benim annem hep yaþayacak, o buðulu menekþe gözleri hep açýk olacak..
Uyuduðun zaman kalkar yorganýndan sayýsýz nefes alýþýný seyrederdim.
Bazen o yorgan hareket etmez gibi gelirdi. kalbimin kulaklarýmdan fýrlayacaðýný zannederek nefesim daralarak, yanýnda bulurdum kendimi. Yüzüne eðilir,nefesini hissetmeye çalýþýrdým.
Hissedincede kocaman bir OHHH çekerdim, dizlerimin baðý kesilmiþ gibi çökerdim karyolanýn dibine.
Bazen uyanýrdýn;
- Kýzým, gene mi kontrol ? Hadi yat Nazlým
Derdin, öper, gülümserdin, bende seni koklar öperdim.
Yataðýma döner sessizce aðlardým.Sen duyma diye baþýmýda yorgana gömerdim.
Uyuduðundan emin olunca dönüp dakikalarca seni seyrederdim.
Ve gene aðlardým, anneme bir þey olurda, üstüne böyle yorgan diye torak konursa diye !!!
Sensiz bir yerlere gidemezdim.Sanki ben senin yanýndan ayrýlýnca sen kaybolacaksýn gibi gelirdi.
Abimler o zaman Karaer Mah. de lojmanda otururlardý. Onlara benimle öteberi yollardýn.Koþu atý gibi giderdim, kan, ter içinde. O tepeden döner evimize bakardým, kapýmýzýn önü kalabalýk mý diye. Korkum sana bir þey olmasýndandý !!!
Ahhhh anam, hangi derdine yanam ?
Ýçini dertle dolduran o hormonlular nasýl kopasýca baþlarýný yastýða koyup yatabiliyorlar ?
O gün o 26 / Mart / 2006 tý sabahý gene yanýnda idim.Yorgunluktan uyuyakalmýþým, uyandýrýldým.
-Çýkýn dýþarý dedi doktor
-Neden dedim ?
-Lütfen yok bir þey, lütfen..
Dakikalar yýl oldu, koridordayým. Doktor odadan çýktý.
-Baþýnýz sað olsun !!!
Ne bu þimdi ? ben annemi hep beklemiþtim, uyudum diyemi annem gidiyor.Koþtum odana sarýldým sana sýmsýcaktýn.
Gelenlere çýkýn annem uyuyor vermiyorum derken, ayaklarýna uzattým ellerimi, buz gibi olmuþtu, içim ürperdi !!!
Ýþte o gün ben uyumasa idim, seni beklese idim gitmezdin deðil mi annemmm..
Seni sardýlar çarþafa, baðladýlar çeneni, kapadýlar yüzünü açtým
- Annem sevmez yüzünün kapatýlmasýný, nefes almakta zorlanýyor çünki ..
Yolculuk baþladý memleketimize, gece üçte evine vardýk , seni salonunda misafir ettim.
Ve ertesi gün 27/ Mart, öðlen namazýndan sonra seni götürüp babama teslim ettiler.
Sen gittin sessiz, sedasýz..
Hayat rolün bitti, perden kapandý.Ben evinde kaldým, içim paramparça. Eþin, dostun geldi, gitti. Ne güzel þeyler söylendi MELEK ANNEM.
Sora herkezler daðýldý birer birer!!!
Ben hasretlerdeyim, içim ANNEM dolu..
NURLARDA YAT, GÜNÜNÜ KUTLUYOR, ÖPÜYORUM ELLERÝNDEN.
Nazlýn 12/ Mayýs/ saat:17-05
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.