GARİP SEVDA

Sevmek ne garip!
Garipsenecek kadar doðal,
Ýçilecek kadar yoðun,
Dokundukça o þey kalbinin heyecanlanan ritmine,
Sevmek sadece garipsenecek kadardýr.

Kelime sonlarýnda uyaksýz fakat anlamlý,
Bedende sarhoþluk kadar darmadaðýn,
Ama sende sevmek garip.

Hayale dalarken gözlerim,
Bir tiyatro sahnesi kurar þehrine.
Yalnýz, engin kartal gözlerim, sende
Kanat çýrpamam ama sende çýrpýnýrým.

Aðýr aðýr konarým þehrinin surlarýna
Havasýna çarpýlmak isterim.
Aðýr yaralý ayrýlýrken þehrinden ve yanlýzlýðýmdan
Þehrinin son bakýþtaki silüeti kalýr aklýmda
Sevmek garip uçmak acý

Parmak uçlarým üþürken
Sana geliyorum soðuk aklýmla
Ýmzaný býraktýðýn gibi bedenim yaralý, yarasýz

Kabuk baðlamaz sevdan
Bir oluk açýlmýþtýr benden sana
Kanlar ölüm beyazý, kanlar hasret soðuðu
Damla damla düþerken kanatlarýmla sana
Sevmek garibime gidiyor

Sis bulutu var benim þehrimde
Kanatlansam göremem

Topraða alýþkýn deðil hayallerim
Mesafeleri koþamam

Uçmak ne garipmiþ sevdanda
Vazgeçemem
Sosyal Medyada Paylaşın: