Bir oda biliyorum bütün duvarlarý kara çalmýþ
Utancýna ar giydiren
Tanýmadýðý adamlara hazýrlanan
Ne zaman adý zikredilse mecburiyetten
Ýçimin harman yerlerinde bir yel durur aðlardým
Ay doðuyor gizli bir buðday çimleniþi körfezde
Orada uzamýþ hatýralar gibi yokuþtu -zürafa-
Orada aðýz aðza ýsýrmalar gibi terk edilmiþ çok uzak bir gün
Yakamozlar üþürdü ayýn eteklerinde
Ey geviþ getiren ruh!
Ey yokluðun tekrarý!
Kuþkusu alçalmýþlýðýn!
Bir çað üzülür söz evinde dinmiþ bir eflatun o kirli roman,s
Ay söner bir hýrýltý ýþýr kentte aah nerde olsaydým
-Kim bakýyor mutfaðýn penceresinden?-
Saçýlmýþ bir kadýnýn duvar aynasýnda öcü
Üþümüþ açlýktan büyüdüðünce
Erilhane önlerinin önünde sürüklenir hep telaþ
Gelecek atýnda mahmuzlanmýþ bir kadife silindir
Bütün tövbeleri tapýnacak bir adam
Varsa yalnýzlýðý kýrýlarak kalça kalça iniyor
Hangi düþe devrildiðini saklayarak
-Kim yaralý yüreðindan tasalar uçsun diyor?-
Ýçinde bütün dudaklarý aralýk bir orospu efsane
Dýþ kanatlarýný çýrpýyor altýna alýnmýþ göz
-Silme aklarý diyor- peltek sessizliðiyle
Bir kayýk görüyorum uzaklaþýyor
Dokunmamý isteme elimden kayýyor
Kim bir ömür kapýnda selam dururum diyor?
Uyuduðu inanýlýr bir vakum sanki içine çekiyor
Gavat hayvanlýðýyla giriyor küçük seslerin anahtar deliðinden
Sonra!
Yakamozlar üþüyor ayýn eteklerinde-
Ey azrail çoðul ruh!
Ey sonun tekrarý!
Tebessümü intiharýn!
Her kervan geri döner suskunlar ülkesinden
Ve çýldýrtýr yalnýzlýðý kimseciklerin duyulduðunda nefesi
Arzular savrulur yanýna varýr Aþkýn
Tekmil yücelerden yaðar garip bir kuþun kanadý
Çiçeklenir karlanýnca toprakta
Gül/beyaz kaplar evreni
Kim kol gezer solmadan O kadýnýn rengin de?
Kim yalnýzlýklarýn meçhul kýblesi!
O gün bu gündür
Düþ kýrýðý her Amin.