Damla topraða baktý Sevgiyle aþkla. Özlemiþti. Kaç zaman olmuþtu buluþmayalý Biliyordu: Toprak kendini bekliyordu. Nasýl da solmuþtu Nasýl da çatlamýþtý teni. Kavuþunca nasýl canlanacak Nasýl bereketlenecekti toprak Biliyordu.
Ve toprak damlaya baktý. Sabýrsýzdý Bir yudumda içmek istiyordu Derin bir nefes çeker gibi Doyasýya Sevgiyle aþkla.
Aðýr aðýr düþtü damla topraða Öptü topraðý Toprak kokladý Çekti içine Müthiþ bir koku yükseldi havaya Kavuþmanýn mutluluk kokusuydu buðulu...
Damla topraða Toprak damlaya karýþtý. Artýk ne damla damlaydý Ne toprak toprak Karýþtý ikisi birbirine Birbirini tadarak
Ýki "bir" oldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairziye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.