MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ana Ben Ölüyorum
İrfankarabuluT

Ana Ben Ölüyorum



Anne annem,
Bak bende ölüyorum.
AL beni koynuna toprak çok soguk,
Keskin býçak sanki anam.
Anne ben ölüyorum,
Ölürken yanýmda kal kanatlarýnla sar.
Kýnalý kuzun memedim ben,
Ve mehmetlerin cennet kapýsýna geldi.
cennet analarýn ayaklarý altýndaymýþ,
Beni ve arkadaþlarýmý cennetine alacakmýsýn.
Hem yalnýz degilim ki anam,
Yanýmda silah arkadaþlarýmda var.
Bu can Ali kýzýlbaþtýr adý,
Ýki aylýk evliydi daha kýnasý solmamýþtý.
Yaþlý anasý babasý dersim isyanýný yaþamýþ,
Zalimin zulmünü görmüþ.
Aha bu uzun burunlu sürmeneli laz akif,
Lazoglu dur lakabý.
Vaktiyle rumlara karþýymýþ yigit biridir,
Ama þimdi onlardan kýz almýþ evli,
Ýki erkek bir kýzý var.
Resimlerine baktýk çocuklarýnýn gülüþtük,
Doðum gününü dün kutladýk kýzýnýn.
Þurdaki ayagý kopuk kavruk yüzlü kürt halil,
Biz ona emmoglu derdik.
Kan davalýsý sünni oldugundan bunu vurmuþ,
Hanefi mezhepli kýzýný kaçýrdý diye.
Kefeni yýrtmýþ zor kurtulmuþ anlayacagýn,
Ama þimdi yakalandý felege.
Bak ötede silaha sarýlý biri daha,
Baþý sargýlý elleri kanlý boyunca yatar.
Zeybek efedir namý,
Gözünün birini mayýnda kaybetti.
Dedeleri yunandan göç eylemiþ vaktiyle,
O bu topraklarda dogmuþ.
Satmaz kardeþlerini namerde asla,
Yunaný denize biz döktük diye övünür.
Deli dolu oglandý Oda yeni niþanlýydý,
Velakin þimdi ecelle evlendi.
Biliyomusun ana bir gün,
Kan kardeþim cemali’yi baskýnda yakaladým.
Anne özlemiþtim,
Gözlerimiz dolu dolu sýký sýký sarýldýk.
Ýçim el vermedi sýkamadým kurþunu anam,
Týpký bilyelerimi alýp kaçtýgý gibi gitti.
Ardýndan bakarken gözlerim doldu,
O giderken yüregimide alýp gitti.
Oysa ne garip ki burda toplanmýþ,
Koyun koyuna yatýyoruz.
Toprak ananýn kucagýndayýz,
Yer döþek ,gök yýldýz yorgan sanki.
Bu gün bayram ya anam,
Elini öpmeye þeker almaya sana geldik.
Çünki burda sen varsýn ana,
Sen anasýn sarar koklarsýn bizi anam.
Hayattayken ben yetimdim,
Þimdiyse onlar yetim anaya hasret.
Analarý bana kuzularý gibi baktý,
Helal lokma yedirdi hep.
Ayýrmadýlar evlatlarýndan beni,
Ve ben yalnýz degildim ki ana.
Anne bu kez sýra sende,
Ben analara söz verdim anam bize bakar diye.
Al sev baðrýna bas çocuklarýný,
Yerde yatmasýnlar üþürler sabah ayazda.
Canali tetiktedir hep uyanýr kollar bizi,
Dogasý geregi namerte bel baglamaz.
Sürmeneli horlar, kürt halil üstünü açar,
Zeybek efe uykuda konuþur.
Mermiler canlarýnda yara,
Yaralar gonca gül açmýþ ana.
Anne yavrularýný cennetine al,
Onlar ki vataný için can verdiler.
Ser verdiler sýr vermediler ben gibi,
Kucakla bizi anam þehidiz biz.
Hakkýný bize helal edenlere,
Sende helal et ana.
Memedini pusuda vurdular,
Gelinine bak seni söyler baþ ucumda.
Selamda aðýtta ninnide ,
Akan her damlada ben bogulurum.
Bayramlarda sana gelirdik hep,
Þimdi bize gelecekler ana bize.


Dip not: Vatan ve bayrak uðruna þehit olanlara hitaben yazýlmýþtýr.












Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.