ZOR GÜNLERE YETİŞEN BİR SES...!

Hayat böyle bir þeydir,
Kimseye avans vermiyor,
Aðlayanýn gözyaþýna,
Mendil de olmuyordu.
Sabotaj gibidir, çoðu zaman,
Bir anda sýska düþlere girer,
Bütün uykularý paramparça eder.

Bu devran böyle gitmemeli,
Çeki düzen vermeli,
Yakasý paçasý devrik, yaþanmýþlýklara.
Bir de,
Yýldýzý olmayan karanlýk gecelere,
Bir mum yakmalý,
Umudu aydýnlatan,
Ýçinden yükselen bir senfoni eþliðinde.
Sihiri üstünde, lamba hazýr durmalý,
Zor günler için, elinin altýnda.

Hiç unutmadým.!
Ellerim cebimde,
Annemin defalarca ters düz ettiði,
Artýk dikiþ dahi tutmayan,
Ceketim, sýrtýmda.
Cepte yokken, sükûtu kar saydým,
Kýt kanaât geçimini saðlayan,
Müjdeli birkaç haberden.
Kimsesiz akþamlarýmda,
Bir telefondaydý sesi.
Hiç üþenmeden, günübirlik,
Mutlaka uðrardý, yanýma.
Gelemediði günleri,
Posta kutusunda, bulurdum
Sýcacýk, selamýný
Her hakký saklý ve bendeydi,
Ýki büklüm, týk nefes
Bir çýrpýda okuyordum,
Gözlerini,
Bir de, vefakârlýðýný.
Hiç unutamadým,
Þefkatli sinesi bir dað gibiydi,
Her defasýnda, yorgunluktan uyuduðumu,
Çaresiz kelimelerimle,
Omuzunda aðladým, günleri.
Saçak altýna sýðýnmýþ,
Ürkek bakýþlarýmý,
Onun tesellisinde yenilediðimi,
Yüreðimin minicik ellerinden,
Tuttuðu günleri,
Hiç unutmadým.

Uzakta da olsa, mesafeler ayýrmadý bizi,
Çaresizce, medet umduðum anlarda,
Hýzýr misali yetiþirdi imdadýma,
Ya telefondaydý, dost sesi,
Ya da, tek solukta yanýbaþýmda biterdi,
Ýki eli kanda dahi olsa,
Hýzýr misali yetiþirdi imdadýma...!
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: