Yarın
Bugün düþen
Kanatlarýný ödünç vermez kimseye
Yarýna bile
Marifet yaþamakta olsaydý
Yarýnlar güneþin göbeðinde raks etmezdi
Hesapsýz savrulmazdý zaman
Sýrça camýn arkasýnda soldu fikrimin ince gülü
Pervane ruhlar dolandý saçlarýmýn teline
Ateþe sevdalýyým var mý ötesi
Ukdeler kaldý içimde
Çukura gömdüðüm yüreðimde somurtkan ahvalim
Düþlerim mum alevi
Yaralýyým
Sýrtýmda eski bir hançer yarasý
Acýlarýmý unutup kýsacasý
Kendimi topraðýn böðrüne saldým
Yapraklarca hayatý dal dal
Esaretim yýldýzlý gecelerin kuytusunda kaldý
Sen de bilirsin ki
Hicraný kalple buluþturan sabahlar
Biraz serin olur sanki
Bil ki ayaz ellerim çýrýlçýplak
Sele verdim umutlarý erinmeden
Topla avuçlarýna þimdi
Ýhanete uðradý zaman
Bir gece vakti
Utangaç baharýn nefesine sýðýndým geriden
Nasýl da yeþildi dallarýn bir zamanlar
Hiç mi payým yoktu renginde
Uykularým daðlandý yüreðimi ateþe verdiðinde
Daðlanýnca düþlerim
Güz gazel oldu
Geceler ýslandý sürgün kirpiðimde
Sabah topraða gülümsedim
Akþam eylülün yalancý gözlerine
Yeter ki kanamasýn masallar diye
Belki de küçük bir çocuk kalmalýydým büyüdükçe
Yüzü eskiyen ilahlarý tanýmazdým o zaman
Gönlüm yorulmazdý
Ben bir kurak iklim kadýnýyým
Hüzün çatlaðý yüreðim kýrýldý orta yerinden
Soyundum üstümden yaðmurlarý
Sancýlý sevdalarý katýp rahmetime
Sessiz çýðlýklarla sýzlandým
En çok yastýðým yoksullaþtý baþýmý koyduðumda
Ve en çok þiirleri katlettim rüyalarýmda
Homurdandý gökyüzü
Hiç bir damlasýnda yoktun
Düþün bir ülke yarattým gözlerinde
Ve maviydi bir zamanlar umudun adý
Düþlerimde týrmandým kirpiklerine
Ah ne vesveseler girdi koynuma da
Kovamadým
Aklýmda hep bir sus kaldý
Elimde kýrýk bir tuval
Ezbere resmettim yarýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.