KİMSESİZLİK

Yýllardýr ki bir kýlýcým kapalý kýnda
Kimsesizlik dört yanýmda bir duvar gibi
Muzdaribim bu duvarýn dýþ tarafýnda
Þefkatine inandýðým biri var gibi

Sanýyorum saçlarýmý okþuyor bir el
Kýpýrdanmak istemiyor gözkapaklarým
Yan odadan bir ince ses diyor gibi "gel"
Ve hakikat býrakýyor hülyamý yarým

Gözlerimde parýltýsý bakýr bir tasýn
Kulaklarým komþularýn ayak sesinde
Varsýn gene bir yudum su veren olmasýn
Baþucumda biri bana "su yok" desin de







Sosyal Medyada Paylaşın: