BİNGÖL ÇOBANLARI

Daha deniz görmemiþ bir çoban çocuðuyum
Bu daðlarýn eskiden aþinasýdýr soyum
Bekçileri gibiyiz ebenced buralarýn
Bu tenha derelerin, bu vahþi kayalarýn

Görmediði gün ayný pýnardan doldurup testimizi
Kýrlara açýlýrýz çýngýraklarýmýzla
Okuma yok, yazma yok, bilmeyiz eski yeni
Kuzular bize söyler yýllarýn geçtiðini
Arzu, baþlarýmýzdan yýldýzlar gibi yüksek
Önümüzde bir sürü, yanýmýzda bir köpek
Dolaþtýrýp dururuz ayný daussýlayý
Anam bir yaz gecesi doðurmuþ beni burda
Bu çamlýkta söylemiþ son sözlerini babam
Þu karþýki bayýrda verdim kuzuyu kurda
"Suna"mýn baþka köye gelin gittiði akþam
Gün biter, sürü yatar ve sararsan bir ayla
Çoban hicranlarýný basar baðrýna yayla
- Kuru bir yaprak gibi kalbini eline al -
Diye hýçkýrýr kaval:
Bir çoban parçasýsýn, olmasan bile koyun
Daima eðeceksin baþkalarýna boyun
Hülyana karýþmasýn ne þehir, ne de çarþý
Yamaçlarda her akþam batan güneþe karþý
Uçan kuþlarý düþün, geçen kervanlarý an
Mademki kara bahtýn adýný koydu çoban!
Nasýl yaþadýðýndan, ne içip yediðinden
Çýngýrak seslerinin daðlara dediðinden
Anlattý uzun uzun.
Þehrin uðultusundan usanmýþ ruhumuzun
Nadir duyabildiði taze bir heyecanla
Karýþtým o gün bugün bu zavallý çobanla
Bingöl yaylalarýnýn mavi dumanlarýna
Gönlümü yayla yaptým Bingöl çobanlarýna
Sosyal Medyada Paylaşın: