düþ’tüm dudaklarýnda baþlayýp yüreðinde son buldum sonu olmayan uzun bir yoldum bir aþýktým denizlerin tünelsizliðinde kaybolan... ayyaþtým tenindeki terin müptelasýydým sevince sen kokardým sevmeyince ayrýlýk...
kork’tum korkardým takvim yapraklarýndan her bir sayfasýnda sen vardýn... kurþun kalem yazýsýydýn harflerde ben aðladýkça silinirdin...
sil’dim silindim kelimelerinden önce adým terk etti dilini sonra "seni seviyorum" deyiþin sebepsiz acýydýn acýma aþýktým, çünkü Aþktýn...
sahipsiz mektuplarýn atýldýðý yalnýz bir çekmeceyim þimdilerde sen geleceksin diye bekliyorum bu soðuk evde içimi ýsýtacak birkaç satýr, belki bir resim kim bilir adýndaki harflerin yazýlý olduðu bir kaðýt belkide...
yalnýzlýðým ayarsýz bir saat kur diye bekliyorum ikimizin kalabalýðýný ne çare, duruyor ve donuyor kum saatleri gelmeyeceðini bile bile...
avuçlarýmda sessizlik birikir, siyahlarýn giyildiði bir mülteci kampýdýr tenin kanýmda karýncalanýr kör býçak intiharlar, süsler nefesin kuruyan dudaklarýmý bu bir rüya olmalý kasvetli gecenin sayfalarýna þerh düþülen cebimde paslý elvedalar, kabuslardan birikip kalan...
Gökay Birkan SUCAKLI Sosyal Medyada Paylaşın:
GökayBirkanSucaklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.